Στις 20 Ιουνίου έχουμε το θερινό
ηλιοστάσιο, ο ήλιος μπαίνει στον Καρκίνο, αρχίζει το καλοκαίρι (θερινή τροπή)
και έχουμε την μικρότερη νύχτα και την μεγαλύτερη ημέρα του έτους.
Από τις 21 Ιουνίου η ημέρα αρχίζει
σιγά-σιγά να μικραίνει, μέχρι που εξισώνεται με τη νύχτα στις 23 Σεπτεμβρίου
(φθινοπωρινή ισημερία: ο ήλιος μπαίνει στο Ζυγό, αρχίζει το φθινόπωρο, εορτή
συλλήψεως Ιωάννου του Προδρόμου).
Στις 24 Ιουνίου η Ορθόδοξη Εκκλησία μας γιορτάζει τη γέννηση Ιωάννου του
Προδρόμου.
Στις 22 Δεκεμβρίου έχουμε το χειμερινό ηλιοστάσιο, ο ήλιος μπαίνει στον
Αιγόκερω, αρχίζει ο χειμώνας (χειμερινή τροπή) και έχουμε τη μεγαλύτερη νύχτα
και την μικρότερη ημέρα του έτους.
Από τις 23 Δεκεμβρίου η ημέρα αρχίζει σιγά-σιγά να μεγαλώνει, μέχρι που
εξισώνεται με τη νύχτα στις 21-22 Μαρτίου (χειμερινή ισημερία: η ήλιος μπαίνει
στον Κριό, αρχίζει η άνοιξη, στις 25 εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου).
Στις 25 Δεκεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία μας γιορτάζει τη γέννηση του Κυρίου
μας Ιησού Χριστού.
Οι γιορτές της Εκκλησίας μας τοποθετήθηκαν σ΄αυτές τις ημερομηνίες
προκειμένου να ελευθερώσουν τον άνθρωπο από την ειμαρμένη των ζωδίων. Έτσι, η
αιτιολογία αυτής της συμμετρικής κι αντίστροφης μέτρησης εξηγείται με το στίχο
30 του 3ου κεφαλαίου του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, όπου ο Πρόδρομος εξηγεί στους
μαθητές του ότι δεν είναι αυτός ο Μεσσίας, αλλά Εκείνος που τους είχε υποδείξει
στον Ιορδάνη. Οπότε, ο ίδιος πρέπει νά ελαττωθεί, ενώ ο Χριστός να αυξηθεί.
Γι΄ αυτό η Εκκλησία, σε σχέση με τον ήλιο τοποθέτησε τη γέννηση του
Χριστού, όταν μεγαλώνει η ημέρα (αὔξηση τοῦ φωτός), ενώ τη γέννηση του
Προδρόμου, όταν μικραίνει η ημέρα (στὴ μείωση τοῦ φωτός).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου